Voluit Leven is (R)auw!

Ik mag gerust stellen dat de laatste maanden een achtbaan was. Niet alleen bij mij maar collectief zag ik iedereen met dezelfde thema’s worstelen: eenzaamheid, verlangen naar verbinding, onverwerkt oud zeer, machteloosheid, angsten voor de toekomst… alles kwam voorbij. Daar waar we dachten dat we afgelopen maart weer mochten ademhalen en vrij voelen, trok het wereldnieuws ons weer in het harnas. Rusten is geen optie, we zullen doorgaan. Maar….we kunnen niet meer, We konden al niet meer. We waren al opgebrand van jaren vechten, op van ons beklemd voelen door angst. Van pleasen, meedoen, aanpassen en doorgaan. De ratrace noemen velen het, overleving noem ik het. En mijn nieuwe inspiratiebron, Tara Brach, noemt het: leven vanuit de trans van 'niet (goed) genoeg'. Dus kunnen we stellen dat een waas van overleving(sangst) onze levens domineert of kan domineren. We willen overal bij horen, mee doen, zijn. Ten koste van wat we intern voelen, van onze innerlijke wijsheid en stem. We zijn op zoek naar 'goed genoeg' en 'goed voelen'. Dit speelt al jaren, eeuwen zelfs. Dit ‘moesten’ we, kon niet anders. Maar die twee jaar van stilstaan heeft een verandering gebracht, inzichten gegeven.......en hoe passen we dat vervolgens toe zodra de wereld dan weer begint te rennen? Hoe blijven we dan wél dichtbij onszelf? Hoe behouden we dan verbinding met ons goud, onze kern van zijn? Hoe bewegen we ons in die wereld die bol staat van allerlei overlevingsmechanismen? Strak staat van angst? Hoe maken we dan authentieke keuzes, blijven we dichtbij onze waarheid en innerlijke stem? Bewaken we de rust in onszelf? Misschien ben je moe, omdat ook die twee jaar jou niet tot stilstand hebben gebracht maar nog verder in het harnas hebben getrokken. Voer je nog oorlog: Ik vs. De wereld. Ik vs. De mensheid. Ik vs. Mezelf. Een strijd van verleden, heden en toekomst. Die 'strijd met daarbuiten' is werkelijk een spiegeling van de strijd binnenin ons. “Verander de wereld begin bij jezelf” is eigenlijk letterlijk bedoeld. Wil jij meer verdraagzaamheid of respect in de wereld? Begin jouw eigen te (ver)dragen, lief te hebben en respecteren.

Stop met strijden in jezelf, met je leven in álles wat je doet!

En kijk dan eens wat er gebeurd, wat zich ontvouwt. Welke rimpeling dit in jou en jouw omgeving geeft. En stel je voor hoe dit de wereld zou kunnen beïnvloeden. De afgelopen weken hoor ik ook weer vaker mensen die bang zijn voor 'dit najaar', dé of hun eigen toekomst.

We maken ons zorgen over moeder Aarde en haar toekomst. En ja, dit herken ik. Ook ik ben bang. We gedijen als mens immers het best onder een zekere mate van 'voorspelbare veiligheid'..... dus hoe gaan we ermee om als dit weg valt? Wel: We keren terug naar het hier & nu. Naar wat we hier kunnen zien, voelen, ervaren en delen. Proberen onszelf te koesteren, lief te hebben ín het moment. Want alleen vanuit het gevoel in het 'nu' kunnen we de beste keuzes maken. Komen we tot een onvoorwaardelijke, liefdevolle verbinding met elkáár. En wat vandaag 'goed' voelt, kan morgen zomaar anders voelen. “The universe is change; our life is what our thoughts make it.”

zei Marcus Aurelius. Een zeer wijze Romeinse keizer die leefde van het jaar 121-180. Dus óók toen hadden we worstelingen en trokken we daar wijsheden uit.

We hebben zoveel (veer)kracht, zoveel innerlijke opgedane wijsheid in onze evolutie. We kunnen meer dan we denken, als we stoppen met denken.

Wim Hof zegt niet voor niks: ''No ego, we go!''. Omarm alles wat het huidige moment je biedt, het goede én het slechte. Omarm het leven, want het is eenmaal (r)auw. Met een lach én een traan. Het is alles. Het hele universum is ín jou! Als jij het echter toestaat om in jouw aanwezig te laten zijn!

Het niet te veroordelen, bevechten of onderdrukken. Er is geen jij vs. de wereld of mensheid. Er is alleen jij vs. jij. Dus mogen we door ademen: Het universum in, ons unieke deel daarin uit. Het heden in, het verleden uit.

Vertrouwen in, angst uit.

Liefde in, veroordeling uit.

We ademen door. We gaan als mens pas kunnen stoppen met lijden als we toestaan te voelen wat er in het moment aanwezig is en dit er helemaal laten zijn. Door...... te...... ademen! Met elkaar óf alleen alles laten stromen. Gedachten, emoties of sensaties, laten stromen. Dwars door het (r)auwe heen. Door...... te...... ademen! Stap voor stap kunnen we doorgaan, zijn met wat er hier wél is of kan. Door...... te...... ademen! ''Prana flows where our attention goes.''zeggen de Yogi's niet voor niks. Prana wil zeggen: jouw levensbron, energie, jouw goud. Wil zeggen: jouw ademhaling, jouw stroming, jouw contact met het leven. Jouw connectie met jouw lichaam en leven. En elke keer dat je in dat pijnlijke verleden zit of in die angstige toekomst, ben jij dus weg bij je goud. Weg bij het contact, weg bij die stroming. Dus alsjeblieft, blijf ademen. Blijf hier! Kom hier! Wees hier.

We hebben jou nodig! Zet je aandacht naar het nu en wees met al wat deze zomer je brengt. Misschien de ene dag een bak aan vreugde en energie, de andere dag vermoeidheid en pijn. Laat het zijn. Wees hier: in verbinding, met de zon, de natuur, de voeding van moeder aarde en deel jouw zijn met de wereld. Wees authentiek, wees de zon zélf, laat je niet beïnvloeden door angst. Leef jouw leven met auw én plezier. Laat het Rauw zijn. ''Let it be'' zoals John Lennon zingt, ''Heb het leven lief'' zoals Liesbeth List tipt of ''Mens durf te leven'' namens Ramses Shaffy. Misschien steken we elkaar wel aan en geven we een golf van liefdevolle warmte aan elkaar door! Dan nu waarover ik (eigenlijk) mail ;) : ! De praktijk zal gesloten zijn van 1 tot 22 augustus. ! In juli & eind augustus is de praktijk geopend op maandag, dinsdag en donderdag van 11:00-16:30 i.v.m. het extra geven van Yoga-lessen Wil je eens een lesje mee doen? Je bent welkom bij PiekStudio. Ik deel ook daar dagelijks mijn (eigen) wijsheiden op de yoga-mat. Door de bewegingen en de adem heen zet ik je weer in je kracht en essentie. Trouw ik jou, met jouw kern. Zodat je weer in het hier en nu kunt komen en van daaruit jouw goud kunt delen met de wereld. Wat het najaar brengt voor mij & GewoonLise? Ik heb besloten dat mijn limiet voor coaching blijft op 12 sessies per week, verspreid over 3 dagen. Welke 3 dagen ga ik na en tijdens de zomer een beetje mee spelen. Daarbij gaat mijn tarief na de zomer €10,- per uur omhoog, zodat ook ik mee kan blijven bewegen met wat de maatschappij nu van mij vraagt. Verder zijn er wel wat wensen, ideeën en verlangens voor de toekomst. Het organiseren van innerlijke reizen, het hebben van een eigen studio en meer samenwerken met collega's.

Maar ik ga zien wat de tijd mij brengt. Ik wil niet langer forceren, duwen of trekken. Niet langer vechten of vluchten. Niet leven vanuit angst of moeten.

Ik wil werken met wat er is of komt, zijn in het nu. Oefenen in overgave en vertrouwen. Het leven omarmen zoals het zich aandient. En dát wens ik jou ook!

Een hele fijne hartverwarmende en ontspannen zomer gewenst!

En graag tot ziens in de praktijk.

Groetjes, Lise