Volg GewoonLise ook op Social Media!

Ik lig in bed met pijn in mijn keel. Het voelt alsof ik liefdesverdriet hebt, mijn hart doet zeer. Ik voel me onveilig, de afstand voelt als een afwijzing keer op keer. Hoe kan ik me zo eenzaam voelen ondanks ik alle naasten naast me heb? Omdat ik ze niet naast me heb. Ik heb ze tegenover me, op 1,5 meter afstand of aan de andere kant van mijn telefoon. Ik voel mij niet veilig genoeg om te zeggen wat ik voel. Mag ik mij uiten? Mag ik zeggen wat ik voel en waar ik mij zorgen om maak? Bang voor wat de ander vind, bang voor de oordelen van de ander. Bang voor afwijzing. Dit kan niet de bedoeling zijn. Dit kan gewoon niet de bedoeling zijn. Ik wil mijn eigen stem weer laten horen.