Volg GewoonLise ook op Social Media!

Verwonderd loop ik door het bos, genietend van het goud van de herfst. Hoe mooi kan een seizoen van naar binnen keren en loslaten zijn? Tijdens het verwonderen merk ik dat mijn gedachten mij steeds weer afleiden. Deze kunnen positief zijn maar zijn vaker negatief. Soms kan ik ze voorbij laten gaan, de andere keer pakken ze me vast. Tot ik rechtop een ouder echtpaar af loop. “Genieten hè?”, samen zitten ze verwonderd te genieten op een bankje. Ik reageer en beaam hun verwondering en zodra ik weg loop voel ik mezelf opwarmen. Daar was het moment: verbinding met mezelf ✔️, verbinding met de natuur ✔️ maar het samen genieten maakte een andere verbinding aan. Eentje die me (nóg) gelukkiger s