BE the LOVE generation

We sloten onze vakantie af in een flamenco bar met flamenco muziek uit een lichtgevend speakertje, een paar mondkap-dragende lieve oude Spaanse mannen tokkelen op de gitaar mee met flamenco muziek op de speaker. Ze ouwehoeren wat met elkaar en schuiven. Hun kapje aan de kant als ze een slok van hun cerveza nemen. We sloten onze vakantie af in een flamenco bar met tien anderen waar normaal gemiddeld 100-200 mensen van een flamenco show en drank komen genieten. Het was stil, rustig en niet zoals het zou kunnen zijn. Vertederend. We sloten onze vakantie af, moe en dankbaar. Spanje was mooi en dankbaar. De mensen moe, lief, begripvol en dankbaar. Het land was moe. We begonnen deze vakantie met liefde voor het land en vertrekken met meer liefde voor het land. We vertrekken met de hoop dat dit land deze crisis te boven komt, de economie en mensen hier een oplossing voor verzinnen. Het deed pijn om te zien hoeveel restaurants, winkels en monumenten gesloten waren. Hoe de mensen echt blij waren dat wij er als toeristen waren, hoe ze in Spaans of gebrekkig Engels hun verhaal van de afgelopen tijden deelden. Hoe het oude vrouwtje op straat, zonder mondkapje, zich in het Spaans verontschuldigde omdat ze hem even vergeten was. Het was een vakantie vol tegenstellingen, leren dankbaar en content zijn voor dat je er mag zijn. Dankbaar zijn voor de vrijheid die we (nog) hebben. Maar ook frustraties voelen rondom mondkapjes (met 40 graden), goede restaurantjes die dicht zijn, leuke winkels en mooie monumenten die gesloten waren. Verdriet voelen om de lege straten, lege restaurants en kinderen met mondkapjes die elkaar niet mogen aanraken. Telkens waar we dit voelden, probeerden we het uit te spreken, te accepteren en los te laten. Terugkeren naar de dankbaarheid en liefde voelen voor wat er wél is. Want er is zoveel WEL! 2020 leert ons de les, dat we ons huidige gedrag als mensheid niet meer kunnen volhouden.

We moeten de aarde meer gaan sparen, geen tot veel minder dierlijke producten eten - ahimsa (zie cowspiracy) & veel minder nieuwe (chemische / over geproduceerde) producten kopen die we niet nodig hebben - aparigraha. Onszelf al die zooi besparen die de huidige economische consumptie maatschappij zegt dat we nodig hebben. We hebben immers al zoveel! De aarde biedt al zoveel, we zijn alleen niet dankbaar genoeg geweest. We nemen maar geven niets terug - asteya. We consumeren maar geven niets terug. Niet alleen naar de wereld maar VOORAL naar elkaar. Als ik iets geleerd heb in deze 5 weken is het waar Bob Sinclair eerder een liedje over schreef: Feel the love generation. Ik wil er graag van maken: BE the love generation. Geef liefde aan elkaar en aan de wereld. We hebben elkaar namelijk keihard nodig! We moeten dit echt met elkaar doen, En soms moeten we daarin accepteren dat we anders denken. Dat iedereen verschillend is en verschillend doet. Dat we allemaal ons eigen verhaal hebben. Maar laat je alsjeblieft niet vangen in de polarisatie die wordt gecreëerd en aangescherpt. Blijf nieuwsgierig en oordeelloos naar elkaar en stel vooral vragen. BE the love generation. Geef liefde aan elkaar en aan de wereld. Daar waar je neemt, geef terug. Daar waar je geeft, neem wat terug. Consuminder en wees bewust van wat je al hebt en wees dankbaar! De huidige onrust in de wereld ontspant pas weer als wij ons die les eigen maken. En dat kan gerust nog even duren..... In mijn perspectief is er geen normaal waar we terug naar keren, want dit was nooit normaal. 🥰 BE THE LOVE GENERATION ✨

Creëer liefde en maak dát normaal!

Woordtoelichting: Uit de Yoga Sutra’s van Patanjali. Het achtvoudige pad naar verlichting. Ahimsa - staat voor geen pijn doen. Dus geen dieren eten, omdat die leed wordt aangebracht. Maar dus ook elkaar geen pijn doen met oordelen of opmerkingen. Ga op zoek naar de juiste afstemming en blijf communiceren. Asteya - staat voor niet stelen. Daarin wordt ook bedoeld, enkel consumeren zonder er iets voor terug te doen. Voor te lang praten tegen iemand zonder de luisteren naar de anderen (stelen van aandacht) of voor te laat komen (stelen van tijd). Bewustzijn van wat je neemt en leren terug geven. Aparigraha - vrij zijn van verlangen en gretigheid. Je geluk niet laten afhangen van externe factoren als materialen of momenten. Je geluk leren vinden in wie je nu bent, wat je nu hebt en content (santosa) leren zijn!

__________________________________________________________________________________________

ENGLISH

We closed our holiday in a flamenco bar with flamenco music from a luminous speaker, a pair of mask-wearing sweet old Spanish men strum the guitar along with flamenco music on the speaker. They talk to each other and make jokes. Take their mask to the side as they take a sip of their cerveza.

We ended our holiday in a flamenco bar with ten others where normally an average of 100-200 people come to enjoy a flamenco show and drink. It was quiet, peaceful and not the way it should be.

We closed our vacation, tired and grateful. Spain was beautiful and grateful. The people were tired, understanding and grateful. The land was exhausted.

We started this holiday with love for the country and leave with even more love for the country. We leave with the hope that this country will overcome this crisis and the hope that people will come up with a solution.

It hurted us to see how many restaurants, shops and monuments were closed. It hurted us to see how the Spanish people were really happy that we were there as tourists and how they shared their story of the past times in Spanish or in poor English. It hurted us to see how the old lady on the street, without a mask, apologized in Spanish for having forgotten him for a moment.

It was a holiday full of contrasts, learning to be grateful and content for being there. Being grateful for the freedom we (still) have.

But also feeling frustration over the mask measurement (with 40 degrees), the fact that good restaurants were closed, as for nice shops and beautiful monuments that were closed. We were feeling sad about the empty streets, empty restaurants and children with masks that are not allowed to touch each other while playing outside.

Whenever we felt this, we tried to talk about it, accept it, and let it go.

We tried to return to gratitude and feel love for what is there.

Because there is so much!

2020 teaches us the lesson that we can no longer maintain our current behavior as a humanity.

We have to save the earth more, eat no to much less animal products - ahimsa (see cowspiracy) & buy much less new (chemical / over-produced) products that we do not need - aparigraha. Save ourselves from all that shit that today's economic consumption society says we need.

After all, we already have so much!

The earth already offers so much, we just have not been grateful enough.

We take but don't give back - asteya. We consume but don't give anything back. Not only to the world but ESPECIALLY to each other.

If I learned anything in these 5 weeks, it is what Bob Sinclair wrote a song about before: Feel the love generation. I would like to make it:

BE the love generation. Give love to each other and to the world. We really need each other!

We really got to do this together And sometimes we have to accept that we think differently. That everyone is different and acts differently. That we all have our own story.

But please don't get caught in the polarization that is being created.

Stay curious and without judgement about each other and especially ask questions.

BE the love generation. Give love to each other and to the world. Where you take, give back. Where you give, take back. Consume less and be aware of what you already have and be grateful!

The current uncomfortable feelings in the world, will only calm down when we master that lesson. And that can take a while ..... In my perspective, there is no normal to return to because this was never normal.

🥰 BE THE LOVE GENERATION ✨ Create love and make THAT normal!