21 eeuwse vaardigheden
Al ruim een aantal jaren wordt er in het onderwijs gesproken over de 21eeuwse vaardigheden.
In mijn opleiding tot docent MBO kwam deze ook uitvoerig en herhaaldelijk aan bod.
Nu terugkijkend, mist er voor mij iets in deze opzet. Want de laatste jaren ben ik steeds meer gaan zien waar de huidige scholier en student naar verlangt: namelijk ontspanning, ruimte, beweging, begrip, gelijkwaardigheid en gezien worden. Iets wat in mijn lessen Loopbaan & Burgerschap vaak centraal stond.
Dat de huidig beschreven vaardigheden nodig zijn voor de 21e eeuw sta ik 100% achter.
Maar hoe maak je deze vaardigheden je eigen? Dáár wil ik het over hebben.
Ik ben namelijk van mening dat de 21eeuwse vaardigheden met name om communicatie draaien.
Over gelijkwaardige communicatie, veilige communicatie, oordeelloze communicatie.
En dan niet alleen communicatie met de ander, maar voornamelijk met jezelf.
Want het is een kunst opzich om in een wereld vól informatie en prikkels, bij jezelf te blijven en in jezelf te geloven!
Er is namelijk altijd wel een weerwoord, iemand die het beter of meer weet. Dus hoe behou je een gevoel van waardigheid in deze wereld? Wat is jouw stem?
En hoe leer je? Maar voorál hoe ontspan je?
Hoe verwerk of ga je om met je emoties, prikkels en gedachten?
Maar OOK hoe sluit je je af voor al die prikkels?
Hoe verruim je je aandacht, blijf je open minded? En OOK hoe zorg je voor focus?
Wat zijn jouw bewegingen, patronen en bewegingen in de buitenwereld?
En hoe reflecteer je hierop?
Voor mij omvat de 21eeuwse vaardigheden teveel BUITEN de ‘zelf’ en te weinig BINNEN de ‘zelf’.
Teveel over DOEN en te weinig over leren NIETS DOEN, over leren ZIJN.
Te weinig over de echte werking van ons brein en lichaam.
Over leren omgaan met jezelf.
Ik zie de scholieren en studenten vooral ploeteren, door de modder gaan.
Zich soms ontzettend onbegrepen en ongezien voelen.
Proberen te reiken naar al die verwachtingen van de samenleving/hun ouders.
Zich niet vrij voelen om te doen wat voor hun werkt.
Ik zie dat ze overal aan mee proberen te doen.
Zich meer en meer in de technologie verliezen, soms zelfs ten koste van het vermogen om hun gevoelsleven veilig met elkaar te delen.
Ik zie hoe ze zich eenzaam voelen in wat ze ervaren, verlangen naar verbinding.
Ik zie steeds meer millenials (leeftijdsgenoten) en jongeren in een Burn-out of depressie belanden.
Graag zou ik dus pleiten voor een aantal toevoegingen.
- Een duidelijke ZIJN in het midden: visie op de zelf is een 21eeuwse vaardigheid an sich.
- Toevoeging van zelfzorg / ontspanning / leren niets doen en accepteren van huidige moment.
- Toevoeging van emotionele aan zelfregulering.
- Toevoeging van lijfelijk leren en lichaamsbewustzijn (bewegen, ademhalen).
- Toevoeging van VEILIG voor het woord communiceren.
''Lighthouses don't go running all over an island looking for boats to save; they just stand there shining'' - Anne Lamott
Het werken met scholieren en studenten gaat me aan het hart en doe ik erg graag.
Vorig jaar zomer stopte ik met het werken in het MBO. Maar ik mis de interactie met studenten en scholieren ontzettend. Gelukkig kwam er in december de vraag vanuit een VO om een groep leerlingen lessen te geven over Stress&Veerkracht.
Met een groepje van 8 scholieren bespraken we in 3 lessen hoe we stress ervaren en er mee om gaan. Ik legde ze uit hoe stress lichamelijk werkt en hoe je er in verschillende situaties mee om kan gaan. Aan het eind van die drie keer gaven ze aan veel te hebben gehad aan deze 3 lessen. Dat het ze heeft geholpen beter met hun stress, gedachten en emoties om te gaan. Dat het ze rust en (h)erkenning heeft gebracht.
Stress weghalen kan ik niet, maar ik kan ze er wél mee leren omgaan.
Een hele waardevolle les voor vele van ons, die ik zelf ook graag op die leeftijd had gehad.
Daarom laat ik via deze weg weten: dat ik dit ook bij jou op school kan komen brengen.
Zowel leerlingen als docenten gun ik bewuster en ontspannen in het leven te staan.
Ik gun ons allemaal een bewustere en meer ontspannen 21e eeuw.